zondag 13 augustus 2023
God de Vader is echt moe van de mensheid
Bericht van God de Vader aan Valentina Papagna in Sydney, Australië op 4 augustus 2023
Tijdens mijn ochtendgebeden kwam de Engel des Heren. Hij zei: “Ik ben naar jou gestuurd om je bij God de Vader te brengen. Hij wil je zien.”
Ik zei: “Gelukkig; ik wil biegen aan God de Vader want het is de Eerste Vrijdag.”
De engel antwoordde niet, maar glimlachte alleen.
We vonden ons in een Hemelse Tuin en na een korte wandeling kwamen we bij prachtige lichtblauwe deuren. De deuren openden zich automatisch. De engel zei: “Ga je binnen, ik wacht hier op jou.”
Direct nadat ik binnenging knielde ik en zag God de Vader zitten in het midden van een donkerbruine bank die vorm had als een boog. Hij was gekleed in koninklijke gewaden, gemaakt van zeer dik materiaal, met een diep rode wijn- en paarse kleur met ingrijpende gouden borduren. Links en rechts naast God de Vader zaten de mooiste kleine engeltjes die met Hem praatten en Hem troosten.
Hij zei: “Mijn dochter, ik heb je geroepen om Me te troosten. Weet jij, mijn dochter Valentina, Ik ben zo moe van de mensheid. Echt moe!” Hij leunde naar Zijn rechterzijde terwijl Hij dit tegen mij zei. “Ze nemen geen let op Mij of gehoorzamen Mij niet. Hoe meer ik probeer hen te vertellen, hoe erger het wordt. Ik ben echt moe van de hele mensheid!” Opnieuw leunde Hij over en ik probeerde Hem te troosten door Zijn Arm aan te raken. Terwijl ik dat deed was ik verbaasd om hoeveel dun Zijne arm was.
Ik zei: “Vader, je kunt niet opgeven. Denk maar eens hoe veel de Hemel U liefheeft en prijst, en wij houden van U, Uw kinderen op aarde.”
Knielend voor God de Vader raakte ik zachtjes Zijn Arm aan om Hem op te beuren zodat Hij niet verdrietig zou zijn.
Ik zei: “Vader, ik dacht dat U mij zou biegen.”
Hij negeerde mijn commentaar en zei: “Ik heb je geroepen om hier te komen om Me te troosten, niet om jouw biecht te horen.” Ik dacht bij mezelf: ‘Het lijkt erop dat ik niet zo slecht was’.
Vervolgens luisterde ik gewoon naar onze Vader terwijl Hij tegen mij klagte. Ik voelde me zo droevig voor Hem, voor ons Koning en Schepper. Tegelijkertijd was ik zo boos op de mensen van de wereld omdat ze zoveel verkeerd doen en niet erkennen hoeveel zij God beledigen.
Maar één ding dat me blij maakte, was dat deze mooie kleine engeltjes God de Vader omringden en zo dicht bij Hem waren hem op te beuren. Ze praatten met Hem en Hij luisterde naar hen.
God de Vader, hebt mededogen met alle mensheid. Ik bid dat mensen veranderen.